El Salvador en Ecuador

El Salvador

Na een prachtige maand in Guatemala moeten we er echt aan geloven: we moeten verder. We hadden graag nog langer willen blijven in San Pedro, maar er is nog zoveel moois meer te zien. Bovendien moeten we een vlucht halen in San Salvador.

Vanuit Antiqua nemen we een shuttle rechtstreeks naar El Tunco in El Salvador. Een klein dorpje tussen twee bergen ingeklemd, direct aan de kust. De perfecte plek om te surfen. De eerste deel van de reis voorloopt voorspoedig, het busje heeft airco, we hebben genoeg proviand en de medepassagiers zijn vriendelijke doch rustige mensen. Als we bij de grens aankomen denken we even snel een stempeltje te halen en verder te reizen. Je raad het al, dit was niet het geval.

Guatemala is deel van de C-4. Als je daar binnenkomt krijg je 90 dagen om vier landen te bezoeken. Wij hadden echter maar 30 dagen gekregen bij binnenkomst. Deels de schuld van de immigratie, deels onze eigen schuld omdat we het niet hadden opgemerkt, stonden de immigratiebeambten bij de grens van El Salvador ernstig naar onze paspoorten te kijken.

Er werd ons rustig uitgelegd dat we nog precies 2 dagen in El Salvador hadden voordat we illegaal waren. Een klein probleem omdat we 8 dagen nodig hadden in El Salvador om onze vlucht te halen. Nadat we alles hadden geprobeerd om de vriendelijke mensen over te halen iets voor ons te kunnen doen werd het resultaat van ons visa probleem duidelijk; we moeten naar San Salvador om bij het hoofd immigratie bureau een visum verlenging aan te vragen.

De reis vervolgt verder vlot en nog geen twee uur later liggen we in het zwembad van ons hostel. Het ene na het andere verschrikkelijke verhaal over San Salvador wordt ons verteld en ook de Lonely Planet maakt ons gevoel over de reis naar het immigratie bureau niet rooskleuriger.

De dag erna beginnen we met (lichte) moed in de schoenen de reis naar San Salvador. De gevaarlijke hoofdstad van El Salvador. Om maar meteen het einde van dit spookverhaal te verklappen: alles dikke prima.

De reis verloopt eenvoudig, een klein busje met airco brengt ons naar San Salvador in nog geen twee uur. Een taxi later zitten we al op het bureau. Binnen 20 min. was alles geregeld en hebben we de proef op de som genomen om San Salvador te verkennen. San Salvador was hartstikke leuk; vriendelijke taxi chauffeurs, het historisch centrum is een grote markt en het openbaar vervoer is het best ontwikkelde van Centraal Amerika. Al met al een topdag. Het enige minpuntje is dat we deze reis overmorgen nog een keer moeten maken aangezien de ene stempel in ons paspoort twee dagen duurt om te verkrijgen. Dit visa voorval is tot nu toe de enige tegenslag die we hebben gehad, dus we kloppen dit af op bamboe hout en vervolgen vol goede moed onze reis.

El Salvador is klein. Er is niet veel te zien op een handjevol plekken na. Maar deze plekken zijn de moeite waard. El Tunco is erg gezellig. Het strand is prachtig zwart en het water warm en brak. De golven waren helaas niet optimaal toen wij er waren en dus hebben we maar 1 keer gesurft, maar ons dagje body-boarden was misschien nog wel leuker. Kinderlijk vermaak, maar o zo leuk.

De dagen in El Tunco hebben we genoten zoals je hoort te doen op vakantie: lezen, zwemmen, eten en drinken. Net toen we op een van de laatste dagen nog een surfpoging wilde wagen en ons naar de surf shop wilde begeven werd er 20m naast ons een dode man uit het water gevist door een paar surfers. De man was net overleden op een surfboard voor de kust. Reanimatie mocht niet meer baten. Een heftig gezicht, maar de bar harde realiteit in El Tunco. Alonzo was de derde dode deze maand. Ik kan zijn naam nog goed herinneren omdat het 13 jarige meisje dat naast het zat ontroostbaar was en constant zijn naam riep.

Deze gebeurtenis raakt ons natuurlijk diep en we hebben uit respect en weemoed het dagje surfen maar laten zitten en ons teruggetrokken naar het hotel voor een ongevaarlijk zwempartijtje in het zwembad. Het doet je realiseren dat hulpdiensten in Centraal Amerika nauwelijks beschikbaar zijn behalve in de grote steden. Alonso heeft drie a vier uur op het strand gelegen met een handdoek over hem heen tot hij eindelijk werd opgehaald.

Ecuador

Nu niet allemaal denken dat we het zo zwaar hebben gehad in El Salvador. We hebben vooral 6 dagen heerlijk genoten van de zon en het strand en de video maken voor Steven zijn verjaardag in de zee. Deze gebeurtenissen wilde we gewoon delen met jullie omdat ze uitzonderlijk zijn. Jullie weten zelf ook wel hoe lekker zon, zee en stand zijn.

Op de 22ste vlogen we naar Bogota in Colombia en vervolgens naar Quito in Ecuador. Een best spannende reis voor Pam (en mij) omdat Pam haar medicatie niet mee kon in het vliegtuig. Dit wisten we al van te voren. In de hoop dat er iemand Engels spreekt op het vliegveld rijden we met de Taxi in 45 min van El Tunco naar het internationale vliegveld. Wat blijkt, iedereen spreekt perfect Engels! Awesome! Binnen 5 min. waren we ingecheckt en heeft de vriendelijke vrouw achter de balie 10 stickers op Pam haar tas geplakt met PRIORITEIT en FRAGILE. De twee vluchten en de overstap in Bogota verliepen zo soepel dat je zou denken dat je van Schiphol naar New York vloog.

In Quito kwamen al onze tassen heelhuids en compleet van de band afrollen en om 01.30uur in de nacht liepen we het vliegveld uit. De taxi stond al gereed en nog geen 45 min later hadden we ingecheckt in ons hostel in Quito. Het leuke van s ’nachts aankomen is dat je geen idee hebt waar je eigenlijk bent. De ochtend brengt dan de verrassing. En wat een verrassing is Quito.

Quito ligt op 2800m hoogte en is de hoofdstad van Ecuador. De eerste dagen mag je niet verder omhoog reizen tot je geacclimatiseerd bent. Is dit nodig? Ja echt wel. Quito is omringd door bergen. Bergen met sneeuwtoppen, vulkanen met sneeuwtoppen en een kraakheldere blauwe lucht waardoor de temperatuur aangenaam is en je ook nog eens een kleurtje opdoet.

Het historisch centrum van Quito is prachtig. Allemaal mooie pleinen, gebouwen en alles is te lopen. Op de eerste dag hebben we dan ook lekker rondgelopen. Beetje bijkomen van de reis en indrukken opdoen. Quito is leuk! De mooiste grote stad die we op onze reis hebben gezien tot nu toe.

Na een volle nacht slapen in Quito zijn we met Gerrit en Erin naar Mitad del Mundo afgereisd. Het middelpunt van de aarde. Op de evenaar welteverstaan. Waaraan Ecuador zijn naam te danken heeft: Equator – Ecuador. De dag erna zijn we met Gerrit met de kabelbaan naar 4100m hoogte gegaan om een verpletterend uitzicht op Quito en de besneeuwde vulkanen te vernemen. Werkelijk fantastisch. Erg leuk om een sprintje te trekken op 4100m hoogte, je gaat helemaal kapot. Wij waren nog nooit zo hoog geweest en dit was voor het eerst dat we echt de effecten van hoogte op ons lichaam konden voelen. Een leuke ervaring!

Vanuit Quito zijn we vertrokken naar Banos. Eigenlijk moet er een golfje boven op de N van Banos maar ik weet niet hoe dat moet! Banos is het activiteiten centrum van midden Ecuador: raften, mountainbiken, canyoning en paardrijden. Het kan hier allemaal. Hier hebben we drie dagen gezeten en leuke dingen gedaan.

Het raften was een hoogtepuntje. We hebben op niveau 3 en 4 geraft. Meer dan genoeg! We zijn zelfs een keer echt omgeslagen! Een leuke ervaring en zeer vermoeiend! Pam heeft ook nog paardgereden en Jurriaan heeft bij het zwembad gelegen op het zelfde moment. Die knollen stap ik niet meer op. Gelukkig had Pam een ander maatje gevonden om mee te gaan knollenhobbelen.

Omdat we niet al ons geld in Ecuador willen spenderen en ook de lokale economieën van Peru en Bolivia willen ondersteunen zijn we gister vertrokken naar het strand van Ecuador; Montanito. Wederom met een N met golfje. We moesten een nachtbus pakken omdat er geen dagbussen reden, dit gooide ons schema een beetje in de war, maar we zijn er gewoon voor gegaan. De reis was comfortabel en georganiseerd. Het enige minpuntje is dat we om half 6 in de ochtend in Santa Elena stonden en er nog geen bus te bekennen was naar Montanita. Dit is niet echt prettig in het pikkedonker na een onrustige nacht slaap. Gelukkig is er altijd de niet-officiële taxi die je overal heen kan brengen. Hier hebben we dan ook met plezier gebruik van gemaakt

We zitten nu lekker aan het strand en blijven hier een beetje lezen, zonnen en feesten. We zijn inmiddels wel van hostel veranderd. Gisteravond sliepen we bijna letterlijk in de disco. Er zat denk ik twee meter en een dunne muur tussen, niet zo’n succes. Nu slapen we net buiten het kleine dorpje met uitzicht op zon, zee en nog meer avonturen.

We missen jullie. Liefs Jur en Pam